Podróż do Xishuangbanna

Od rana wielki szum i hałas dochodzą mnie z kuchni. To gospodyni połapała cykady i trzyma je w jakimś worku. Pewnie złapała je na obiad. Śniadanie jest bardzo obfite, dla mnie to aż za dużo, zastanawiam się, czy domownicy jedzą tak na co dzień, czy to tylko z okazji mojego przybycia... Na stole pojawiają się kolejno: zupa, różne warzywa i gotowane i smażone, jajka w jakiejś dziwnej postaci - chyba z domieszka mąki, 2 rodzaje mięs a gospodarz proponuje mi piwo.

Następnego ranka wstaję dosyć późno, chociaż od rana dochodzą mnie odgłosy z zewnątrz. Szczególnie kobiety idące gromadnie na pola rozmawiają dosyć głośno a do tego dochodzi jeszcze warkot motocykli. Wygląda to jakby wszyscy młodzi mieli tu w górach motory. Niektórzy przystrajają je kolorowymi wstążkami i są podobni do Tybetańczyków, mają też niekiedy takie same kapelusze jak w Tybecie.

Nad ranem leje ale na szczęście ulewa szybko przechodzi i pokazuje się słońce. Na śniadanie jem lo shi fan (makaron w zupie z dodatkiem zieleniny i marynowanych warzyw oraz chili), ale żaden nie jest tak dobry jak w Babu. Potem zwiedzam jeszcze Black Pagodę (obecnie jest już pomalowana na złoty kolor).

Koło 11ej ewakuuję się z Menghun i postanawiam podjechać do Dalun na granicę z Birmą. Tu wszędzie jest blisko, ciekawi mnie jak tam jest i czy można przekroczyć granicę. Po krótkim oczekiwaniu na krzyżówce mam autobus (12Y, 50km). Jedziemy aż 2 godziny, droga dopiero jest w budowie, po dziurach i strasznych wertepach.

Nocny bazar w Jinghong nad Mekongiem to istna uczta dla podniebienia. Czego tutaj nie ma: ryby, kurczaki, podroby, warzywa, ślimaki, ośmiornice, langusty, jakieś robactwo a nawet tyłki kurze i wiele rzeczy, które nie jestem w stanie zidentyfikować. Ceny są całkiem przystępne. Wszystko świeże i albo przyrządzone na grillu albo na woku.

Kunming przywitał mnie upałem i duchotą, zakorkowanymi ulicami, chodnikami pełnymi przepychających się przechodniów, naganiaczy i żebraków. Od razu skierowałam się na dworzec autobusowy, skąd odjeżdżają autobusy pospieszne w różne rejony Yunnanu. Mieści się on wychodząc z dworca kolejowego i idąc prosto na północ, przy pierwszym skrzyżowaniu po lewej stronie.

I oto znowu jestem w podrozy. Zaczal sie weekend majowy, dla mnie troche wczesniej i moim celem stal sie poludniowy Yunnan a dokladniej rejon Xishuangbanna (Banna) polozony tuz przy granicy z Laosem i Mnyamarem. W ostatnich latach rejon ten stal sie dla Chin jakby 'mini Tajlandia". Mnostwo tu malych wiosek zamieszkalych przez liczne mniejszosci narodowe: Dai, Hani, Lisu, Yao, Aini, Jinuo, Bulang, Lahu i Wa.