Z wyspy na wyspę czyli wiosna w Tajlandii

Long Beach - widok na Phi Phi Leh Rano pobudka przed 7. Już tradycyjnie łapiemy stopa jadącego do Ban Sala Dan gdzie wsiadamy na prom płynący na Koh Phi Phi. Pogoda też już tradycyjnie przepiękna, także godzinna podróż miją na pokładzie szybko i przyjemnie.

Po dotarciu na wyspę bierzemy łódź długorufową (80 Bht od osoby - cena stała, także nie ma szans tym razem na negocjacje) na rekomendowaną Long Beach. Po wstępnej selekcji kilku bungalowów bierzemy w końcu wypasiony domek (łazienka, fan) za 650 Bht z pięknym widokiem na morze w ośrodku Phi Phi Hill (www.phiphihill.com). Jedyny jego minus to makabryczne podejście po 88 prawie pionowych stopniach - można się porzygać w tym upale normalnie....Dobrze, że chociaż plecak wciągają na wyciągarce. Obok nas zamieszkują poznani na promie Polacy - Janek z córkami Anią i Kasią (pozdrawiamy !). Po zacheckowaniu się czas iść na plażę a dokładniej poływać z rybkami. Przepiękna rafa dochodzi praktycznie do samej plaży. Pełno papugoryb, butterflyfish, angelfish i innych których nazw nie znam. Warto tu dodać, że jeśli chodzi o widoki to jak na razie Phi Phi jest absolutnym liderem podróży. Tu jest po prostu przepięknie ! Strzelające prosto z wody pionowe skały pokryte zwrotnikowym lasem, małe, piaszczyste plaże dostępne często jedynie od strony morza...Real wygrywa nawet z pocztówkowym kiczem...

Po południu wybraliśmy się na wycieczkę wyciętą w dżungli ścieżką do głównej miejscowości na wyspie (tej do której przypływają statki) - Ao Tan Sai. Po drodze mieliśmy pierwsze podczas pobytu spotkanie z małpami - o ile się nie mylę z makakami które śmigały po drzewach parę metrów od nas.

Po wiosce pokręciliśmy się godzinę i rozpoczeliśmy powrót tą samą drogą na Long Beach. Niestety w ciemnościach i przy słabym świetle latarki okazało się to niemożliwe i po kilkunastu minutach błądzenia wróciliśmy do Ao Tan Sai by wrócić do domu łodzią długorufową.

Rano nasi znajomi zaproponowali nam wspólne wynajęcie łodzi i rejs na Phi Phi Leh, czyli bliźniaczą wyspę do naszej, znaną m.in. z filmu z Leosiem Di Caprio - Niebiańska Plaża. Żeby długo nie pieprzyć - to miejsce to raj. Niestety spore tłumy turystów ze wskazaniem na Japońców. Swoją drogą goście są nieźle wykręceni - jak już wskakują do wody nawet tam gdzie jest grunt robią to wszyscy w kamizelkach ratunkowych. Zdjęcia robią wszyscy wszystkim i na dodatek wszędzie. Chodzą całymi stadami z nieodłącznym przewodnikiem poganiaczem...No cóż, co kraj to obyczaj.

Do ciekawostek na wyspie trzeba dodać też niewątpliwie zbieraczy jaskółczych gniazd wspominających się po kilkadziesiąt metrów po pionowej skale aby zdobyć patyczki znoszone przez jaskółki na budowę gniazda. Niesamowite jest, iż ich cena osiąga poziom 50 000 Bht za kilogram.Ciekawe jak smakuje zupa (przysmak w Japonii) z nich gotowana?

Po powrocie do domu udajemy się na zasłużony odpoczynek na plażę, bo człowiek utrudzonym wielce tym zwiedzaniem ;)

Rano zaczynamy się pakować aby przenieść się na drugą stronę półwyspu na Zatokę Tajlandzką. Jednak jak już skończyliśmy stwierdzamy, iż żal stąd wyjeżdżać i decydujemy się zostać jeszcze jeden dzień. W ciągu dnia "normal stuff" - oglądanie rybek, plaża, relax. A wieczorem ponownie idziemy do Ao Taon Sai zobaczyć ogród poświęcony ofiarom tsunami. Niewiarygodne, iż to piękne miejsce było 3,5 roku temu kompletnie zniszczone a śmiertelna fala pochłonęła w tym rajskim zakątku Ziemi tyle ofiar...?