W poszukiwaniu Shangri-La

Muzeum sw. Augustyna Samoloty Air Asia laduja w Clark, 80 km. od Manili. Po 3 i pol godzinie lotu bylem na miejscu. Kupilem bilet na autobus do Manili - 300 PHP, 1.5 godz. Potem metro i bylem w dzielnicy tanich hoteli - Malate.
Zaczelo dosyc mocno padac wiec postanowilem zatrzymac sie w pierwszym pensjonacie jaki znajde. I tak trafilem do Juen`s Place, prywatnego domu, ktorego wlasciciele wynajmuja pokoje. Jedynka - 250 PHP. Powiedzialbym tak: zanocujcie tam, jesli gdzie indziej nie bedzie miejsc. W mojej "norce" pod schodami byl tylko materac na ziemi i krzeslo. Sciany byly tak brudne, ze wolalem ich nie dotykac. Bylem tam tylko jedna noc, a o zmianie lokalu pomogly mi zadecydowac myszy, ktore bardzo polubily sobie moj pokoj, a w szczegolnsci pestki slonacznika, ktore mialem w plecaku. Druga noc spedzilem w Joward`s Pension House za 275 PHP.

Ogolnie Manila przypomina mi bardziej Bangkok niz np. Rangun. Z Tajlandia kojarzy mi sie rowniez poprzez widok "par mieszanych" czyli stary, brzuchaty bialy turysta i siegajaca mu do pasa Filipinka.
Wychodzi na to, ze Filipiny to dobre miejsce dla emerytow na spedzenie ostatnich chwil zycia.
Czesciej slychac tu jezyk angielski niz tagalog (flilipinski), czy hiszpanski.
Przed wejsciem do metra, portu czy centrum handlowego ochrona skrupulatnie sprawdza bagaze, dokladniej niz na lotnisku.

W srode poszedlem pozwiedzac Manile: Intramuros - zabytkowa czesc miasta pamietajaca czasy Hiszpanow (zabytkowe koscioly, mury obronne, fort Santiago, kolonialne budynki).
W czwartek rano pojechalem do Batangas (2.5 godz, 147 PHP) by stamtad poplynac lodzia (1 godz., 170 PHP) do Sabang na wyspie Mindoro.