Tradycje kulinarne Przybajkału
- źródło: Przewodnik turystyczny "Szlak Transsyberyjski", Wydanie I, Kraków 2002
- copyright: © Wydawnictwo Bezdroża
Tradycyjna kuchnia każdego narodu wyjawia sekrety o jego pochodzeniu, stylu życia, otaczającej go przyrodzie, a nawet charakterze ludzi. Kuchnia Buriatów zmieniła się zwłaszcza pod wpływem kuchni rosyjskiej, ale wciąż świadczy o koczowniczo - pasterskich korzeniach. Buriaci szczególnie cenią dania mięsne. Każda pora roku dyktuje im potrawy, rodzaje mięs i przypraw. Latem podaje się jagnięcinę, jesienią koninę, a w zimie wołowinę. Dziczyznę jadają w sezonie polowań, czyli jesienią i zimą. Ważne miejsce zajmują też potrawy mleczne. Od nich zaczyna się powitanie każdego gościa, pełnią tę samą funkcję, co przysłowiowy chleb i sól. Obyczaj ten nosi nazwę Sagaalha.
Przez wieki Buriaci nauczyli się w pełni wykorzystywać dary otaczającej ich przyrody. Lato to dla nich czas zbierania jagód, leśnych owoców, szyszek, dzikiego czosnku, a nawet gałązek krzewu czeremchy, z których robi się mąkę. Przebywając nad Bajkałem, niejednokrotnie będziemy mieli okazję spróbować i kuchni rosyjskiej.
Potrawy najczęściej podawane w tutejszych barach i restauracjach, a także popularne w syberyjskich domach, to: pielmieni - uszka z mięsem, w bulionie, ze śmietaną lub majonezem, bliny - (naleśnki) z dżemem, mięsem, serem, pirożki - racuchy (smażone ciasto drożdżowe) nadziewane kapustą, mięsem, ziemniakami, pozy - potrawa buriacka, mielone mięso w cieście, gotowane na parze, buchlor - potrawa buriacka, obgotowane kawałki wołowiny lub dziczyzny, płow - potrawa z Azji Środkowej, ryż z kawałkami mięsa, cebulą i marchwią, stroganiana - świeża, zamrożona wątroba lub mięso, najczęściej sarny, strugane na cienkie paski, ucha - zupa rybna z ryżem i warzywami, czeremsza - zasolone, mielone lub siekane liście i łodygi dzikiego czosnku, warienie - konfitury z owoców i jagód, mors - napój z jagód, najczęściej konfitury zalane wrzątkiem lub chłodną wodą.
Stała potrawa w kuchni syberyjskiej to ryby. Wśród nich zaś króluje omul bajkalski. Podaje się go w różnych postaciach. Oto najważniejsze: omul solony - surowa ryba zasolona jak śledź, omul zimnego wędzenia - przeznaczony do dłuższego przechowywania. Warto sprawdzić, czy przed wędzeniem wyjęto skrzela i dokładnie oczyszczono krew przy kręgosłupie, odradzamy kupowanie ryb wędzonych z wnętrznościami (mają nieprzyjemny gorzki smak), omul gorącego wędzenia (!) - najsmaczniejszy sposób przyrządzania omula, preferowany wśród miejscowych i turystów, tak przyrządzonej ryby nie można przechowywać dłużej niż 12 godzin, dlatego kupimy ją tylko na brzegu Bajkału (Listwianka, Sludianka), raskałotka - zamrożona surowa ryba, obita twardym przedmiotem. Ruszając w tajgę, warto poznać podstawowe sposoby przyrządzania ryb.
Latasz samolotami? Chcesz dowiedzieć się ile godzin spędziłeś łącznie w powietrzu? Jaki pokonałeś dystans i ile razy okrążyłeś równik? Do jakich krajów latałeś i jakimi samolotami...? Zobacz nową funkcjonalność transAzja.pl: Mapa Podróży
Narzędzie pozwala na zapisanie w jednym miejscu zrealizowanych podróży lotniczych, naniesienie ich tras na mapie oraz budowanie statystyk. Wypróbuj już teraz!
Komentarze

what are the side effects of taking plaquenil?

Plaquenil Propecia Diabetes Dejar De Fumar

Irradiated unfrozen fish also lasts a week or two longer. Rwmvvh Plaquenil