Tradycje kulinarne Przybajkału
- źródło: Przewodnik turystyczny "Szlak Transsyberyjski", Wydanie I, Kraków 2002
- copyright: © Wydawnictwo Bezdroża
Tradycyjna kuchnia każdego narodu wyjawia sekrety o jego pochodzeniu, stylu życia, otaczającej go przyrodzie, a nawet charakterze ludzi. Kuchnia Buriatów zmieniła się zwłaszcza pod wpływem kuchni rosyjskiej, ale wciąż świadczy o koczowniczo - pasterskich korzeniach. Buriaci szczególnie cenią dania mięsne. Każda pora roku dyktuje im potrawy, rodzaje mięs i przypraw. Latem podaje się jagnięcinę, jesienią koninę, a w zimie wołowinę. Dziczyznę jadają w sezonie polowań, czyli jesienią i zimą. Ważne miejsce zajmują też potrawy mleczne. Od nich zaczyna się powitanie każdego gościa, pełnią tę samą funkcję, co przysłowiowy chleb i sól. Obyczaj ten nosi nazwę Sagaalha.
Przez wieki Buriaci nauczyli się w pełni wykorzystywać dary otaczającej ich przyrody. Lato to dla nich czas zbierania jagód, leśnych owoców, szyszek, dzikiego czosnku, a nawet gałązek krzewu czeremchy, z których robi się mąkę. Przebywając nad Bajkałem, niejednokrotnie będziemy mieli okazję spróbować i kuchni rosyjskiej.
Potrawy najczęściej podawane w tutejszych barach i restauracjach, a także popularne w syberyjskich domach, to: pielmieni - uszka z mięsem, w bulionie, ze śmietaną lub majonezem, bliny - (naleśnki) z dżemem, mięsem, serem, pirożki - racuchy (smażone ciasto drożdżowe) nadziewane kapustą, mięsem, ziemniakami, pozy - potrawa buriacka, mielone mięso w cieście, gotowane na parze, buchlor - potrawa buriacka, obgotowane kawałki wołowiny lub dziczyzny, płow - potrawa z Azji Środkowej, ryż z kawałkami mięsa, cebulą i marchwią, stroganiana - świeża, zamrożona wątroba lub mięso, najczęściej sarny, strugane na cienkie paski, ucha - zupa rybna z ryżem i warzywami, czeremsza - zasolone, mielone lub siekane liście i łodygi dzikiego czosnku, warienie - konfitury z owoców i jagód, mors - napój z jagód, najczęściej konfitury zalane wrzątkiem lub chłodną wodą.
Stała potrawa w kuchni syberyjskiej to ryby. Wśród nich zaś króluje omul bajkalski. Podaje się go w różnych postaciach. Oto najważniejsze: omul solony - surowa ryba zasolona jak śledź, omul zimnego wędzenia - przeznaczony do dłuższego przechowywania. Warto sprawdzić, czy przed wędzeniem wyjęto skrzela i dokładnie oczyszczono krew przy kręgosłupie, odradzamy kupowanie ryb wędzonych z wnętrznościami (mają nieprzyjemny gorzki smak), omul gorącego wędzenia (!) - najsmaczniejszy sposób przyrządzania omula, preferowany wśród miejscowych i turystów, tak przyrządzonej ryby nie można przechowywać dłużej niż 12 godzin, dlatego kupimy ją tylko na brzegu Bajkału (Listwianka, Sludianka), raskałotka - zamrożona surowa ryba, obita twardym przedmiotem. Ruszając w tajgę, warto poznać podstawowe sposoby przyrządzania ryb.
Latasz samolotami? Chcesz dowiedzieć się ile godzin spędziłeś łącznie w powietrzu? Jaki pokonałeś dystans i ile razy okrążyłeś równik? Do jakich krajów latałeś i jakimi samolotami...? Zobacz nową funkcjonalność transAzja.pl: Mapa Podróży
Narzędzie pozwala na zapisanie w jednym miejscu zrealizowanych podróży lotniczych, naniesienie ich tras na mapie oraz budowanie statystyk. Wypróbuj już teraz!