Mongolia - Społeczeństwo
- źródło: Przewodnik turystyczny "Szlak Transsyberyjski", Wydanie I, Kraków 2002
- copyright: © Wydawnictwo Bezdroża
Ludność Mongolii liczy nieco ponad 2,7 mln osób, z czego ponad 600 tys. przypada na stolicę. Ponadto bardzo liczne skupiska Mongołów istnieją w państwach sąsiednich: w Chinach mieszka ponad 3 mln osób, w Rosji prawie milion. Ogromny obszar Mongolii powoduje, że średnia gęstość zaludnienia nie przekracza tu 1 osoby na km2. Tereny o największym zagęszczeniu to miasta, na które przypada ponad połowa ludności. Oprócz miast gęsto zaludniony jest także region tzw. pasa changajskiego (górsko-stepowo-leśne regiony północy kraju), natomiast obszary niemal bezludne to tereny pasa gobijskiego (pustynie i półpustynie na południu kraju). Liczba ludności i jej zagęszczenie zwiększają się w szybkim tempie. Dynamikę tę obrazuje fakt, że w 1950 r. liczba ludności kraju była równa liczbie obecnych mieszkańców samej tylko stolicy.
Społeczeństwo mongolskie jest społeczeństwem młodym - wskaźnik urodzeń wynosi 22 na 1000 osób, a odsetek osób starszych jest tu niewielki (osoby powyżej 65. roku życia stanowią zaledwie 4% społeczeństwa). Średnia długość życia (62 lat u mężczyzn i 66,50 lat u kobiet) jest znacznie mniejsza niż w Europie czy choćby sąsiedniej Rosji. Wiąże się to w dużej mierze z trudami koczowniczego trybu życia. Rodziny pasterzy tworzą wspólnoty zwane chotajl (wspólna podstawa gospodarcza i kulturowa). Ciekawostką może być fakt, że poszczególne rodziny mieszkające poza miastami są na ogół mniej liczne niż te żyjące w miastach. Wynika to z migracji młodzieży do miast oraz z oddzielnym zamieszkiwaniem starszego pokolenia i usamodzielnionych już dzieci.
Wciąż istotny dla społeczeństwa mongolskiego jest tradycyjny podział wiekowy. Wyznacza on stosunki międzypokoleniowe i wewnątrzrodzinne. Temu hierarchicznemu układowi rodziny podporządkowane są także prawa majątkowe. Szczególnie ciekawym etapem wydaje się okres dziecięcy, w którym płeć dziecka nie jest zaznaczona ani jego strojem, ani uczesaniem. Spotykając więc dwu- lub trzyletnie dziecko z długimi warkoczami i kokardą upiętą na głowie nie można być pewnym czy to chłopiec, czy dziewczynka. Ta "neutralność płciowa" dzieci znika po rytuale postrzyżyn w wieku lat trzech.
Latasz samolotami? Chcesz dowiedzieć się ile godzin spędziłeś łącznie w powietrzu? Jaki pokonałeś dystans i ile razy okrążyłeś równik? Do jakich krajów latałeś i jakimi samolotami...? Zobacz nową funkcjonalność transAzja.pl: Mapa Podróży
Narzędzie pozwala na zapisanie w jednym miejscu zrealizowanych podróży lotniczych, naniesienie ich tras na mapie oraz budowanie statystyk. Wypróbuj już teraz!