Dookola Chin 2007

Tym razem do celu dotarlismy komfortowo. Z braku jakichkolwiek innych biletow kupilismy klase softsleeper. Pociag w ktory wsiedlismy to nowo uruchomiony sklad jadacy z Lhasy - rzeczywiscie robil wrazenie, wygodne lozka, kazdy ma wlasny telewizor LCD i gniazdo z tlenem (pociag jezdzi na wysokosci 4000 mnpm).

I stalo sie.....Dotychczas nie mielismy przyjemnosci poznac co to hard seater. Z biletami na hard sleepera nie bylo dotad problemow? przez co nasze dlugie przejazdy odbywaly sie wzglednie komfortowo. Do wczoraj. Z innych blogow i opowiadan wynikalo ze nie zawsze jest w tej klasie wesolo. Do pociagu wsiedlismy bez problemow, udalo sie upchac na polkach nasze bagaze ale ...

Wszystko co mile szybko mija. Wczoraj zakonczylismy rejs po Jagcy tuz przed Tama Trzech Przelomow. Rejs mozna uznac za udany choc nieco odbiegal od naszych wyobrazen. Trzy przelomy sa naprawde piekne, choc atmosfera chinskiej turystyki masowej nie do konca jest odprezajaca. Na naszej wspanialej jednostce plywajacej nie ma miejsc do podziwiania widokow na siedzaco, z wyjatkiem gornego pokladu przeznaczonego tylko dla klasy pierwszej, gdzie nieswiadomie udalo nam sie raz przeslizgnac.

Podroz z Leshanu do Chongqingu pozwolila nam zobaczyc i poczuc (bola nas tylki) troche inne Chiny - wyboiste drogi bez asfaltu, szaleniec kierowca bez przerwy trabiacy na wszystko i wszystkich, autobus pozbawiony amortyzacji. I to wszystko przez 7 godzin. Na szczescie przezylismy podroz i w nocy udalo sie zlatwic rejs na dzisiaj.

Po sprawnym dotarciu autostrada do Leshanu i przejazdem ryksza do hotelu poszlismy na spacer i trafilismy na uliczny chor karaoke i aerobic oraz targ chinskiej tandety i roznych roznosci np. mrowek na wage. Wczesnym rankiem wybralismy sie, aby obejrzec najwiekszy na swiecie posag Buddy. Pogoda nie sprzyjala, troche padalo, ale dzieki temu uchronilismy sie przed tlumem zwiedzajacych Chinczykow.

Do Czengdu przyjechalismy w jednym okreslonym celu - miski Panda. Zamieszkalismy w schronisku w dzielnicy tybetanskie i dzieki temu mielismy okazje pierwszy raz sprobowac slonej herbaty z maslem jaka pije sie w Tybecie (ohydztwo). Dzis rano wybralismy sie do instytutu hodowli pand. Sa to urokliwe zwierzaki przypominajace pluszowe zabawki - mozna gapic sie na nie godzinami, choc nie sa bardzo aktywne i po zjedzeniu sniadania w postaci bambusow zastygaja w dziwnych pozycjach.

Trzydniowy pobyt wsrod strzelistych pagorkow bardzo sie udal. Do glownych atrakcji nalezaly - polow z kormoranami, rejs lodzia, dwie wyprawy rowerowe w okolice zapadlych wsi, splyw tratwa i wizyta w wodnej jaskini i na ksiezycowym wzgorzu. Krajobrazy sa jak z bajki, mozna tutaj odpoczac od miejskiego zgielku, choc ludzi tez sa tlumy, zwlaszcza na West Street (czyms w rodzaju Krupowek).

Zasiedzielismy sie troche w tym Hong Kongu, no coz, jutro pora ruszac dalej. Ostatnie trzy dni byly pelne wrazen - szczerze mowiac mozna by tu zostac jeszcze na dlugo i czlowiek by sie nie nudzil. Nie widzielismy dotad tak nowoczesnego i pelnego zycia miasta (przez 24 godziny na dobe). Szanghaj tez wydawal sie nowoczesny, jednak w porownaniu z Hong Kongiem to tylko makieta miasta.

Znow?male komplikacje -?w Kantonie (tym razem problemy dotyczyly wymiany pieniedzy, ktora w Chinach nie jest tak prosta i oczywista sprawa jak gdzie indziej, ale znow pomoglo nam szczescie). W wiekszosci bankow w weekend nie mozna wymienic pieniedzy, jakims cudem znalezlismy jeden, w ktorym sie dalo.?

Po 25 godzinach jazdy zaskakujaco czystym i nowym pociagiem (klasa hard sleeper) spedzonych w towarzystwie milego Pakistanczyka dotarlismy do parnego Kantonu dla Chinczykow GUANGHZOU. Ogolne wrazenia mamy jak dotad dobre, moze za wyjatkiem incydentu w Hangzhou, kiedy nie bylismy w stanie dostac sie na dworzec, bo nikt nie rozumial, o co pytamy (byl to inny dworzec niz ten, na ktory przyjechalismy).

Kupno biletow kolejowych do Hangzhou i na dalszy etap podrozy do Kantonu nie nastreczylo zadnych trudnosci (kasa obslugiwana po angielsku). Po dwoch godzinach jazdy wygodnym soft seaterem dojechalismy do drugiego, jak sie okazalo bardzo duzego miasta chinskiego. Przez chwile nawet zalowalismy, ze tu wysiadamy, ale szybko zmienilismy zdanie po dojechaniu zabytkowym autobusem na brzeg Jeziora Zachodniego.

Nareszcie dotarlismy do celu. Po 6 godzinach oczekiwan w Moskwie i prawie 9 godzinnym locie wyladowalismy w Szanghaju. Pierwsze wrazenie imponujace. Do centrum dotarlismy koleja magnetyczna Maglev , ktora rozpedza sie do 430m/h i w 7 minut przebywa ok. 40 km. Dalej na glowna ulice Nanjing Lu dotarlismy metrem.