Ladem z Chin (KZ,UZ i Tadzykistan)

rzeka Varzob Piątek, 17. sierpień

W Duszanbe jestem tylko kilka godzin, muszę wymienić pieniądze, zjeść i zrobić jakieś drobne zakupy(Zielony Bazar) i udaję się w dalszą drogę na północ do Istaravshan i Khojand. Zostało mi już tylko kilka dni do końca ważności wizy. Udaję się na północ miasta na przystanek Rajon Nurobob, skąd odjeżdżają samochody do Khojand. Aby tam się dostać, należy jechać z ul. Rudaki trolejbusem nr 1 lub 3 do parku Ayni a potem przesiąść się na marszrutkę nr 17, która przejeżdża właśnie koło tego przystanku.?

Czeka tu kilka pojazdów, można wybierać. Ja chcę jak zawsze jechać z przodu i siadam do wołgi. Cena za przejazd wcale nie jest mała - 150TJS za 360 km a to ze względu na fatalny stan drogi, którą akurat budują i poprawiają Chińczycy. Mogę jechać stopem, ale zajęłoby to z pewnością sporo czasu. Kierowca, starszy facet jest doświadczonym w swoim fachu a auto ma "tylko" 8 lat i prezentuje się całkiem dobrze. Jedziemy w miarę szybko, tak jak na to pozwalają warunki (30-40 km/h) wzdłuż rzeki Varzob. Tu góry już są zupełnie inne, przypominają mi krajobrazy alpejskie a szczególnie Wysokie Taury.

Po pierwszej godzinie łapiemy gumę. Kierowca w pieć minut zmienia koło i możemy kontynuować podroż. Po drodze spotyka swojego brata, też taksówkarza i zabiera od niego zapasowe koło. Teraz jedziemy już w 2 samochody.?

Droga jest rzeczywiście w stanie fatalnym, gorsza od tej do Khorog. Całe tumany kurzu wpadają do samochodu i wkrótce jestem brudna, jakbym pracowała w kopalni. Ten odcinek drogi jest mi już znany - jechałam nią z Ayni na początku podroży po Tadżykistanie.?

Koło 18ej jeszcze przed Ayni zatrzymujemy się w przydrożnej restauracji z 2 powodów: droga dalej jak na razie jest zamknięta - Chińczycy pracują na okrągło i aby coś zjeść. I jak się potem okaże, będziemy musieli spędzić tu noc. I nigdybym się nie spodziewała, że w takiej głuszy mogę oglądać filmy. Brat kierowcy ma w swojej wołdze......... odtwarzacz wideo. Dzięki temu wcale mi się wieczorem nie nudzi. Oglądam filmy o wojnie w Afganistanie i Czeczenii a potem usypiam na tylnym siedzeniu. Warunki wcale nie gorsze, niż w niektórych hotelach.?

Rano okazuje się, że jeszcze musimy czekać i być może nawet do 18. aż Chińczycy skończą prace. Aut jest coraz więcej i właściciele "zajazdu" robiła dobry interes. Nie ma żadnego wyboru dań: jest tylko zupa i chleb, nawet kawa no i oczywiście herbata. Tadżykowie uwielbiają prowadzić rozmowy przy herbacie (zielona i czarna) w pozycji pół leżącej lub siedząc po turecku.

Nagle koło 1. robi się zamieszanie i okazuje się, że możemy jechać dalej. droga cały czas w budowie (budują ja Chińczycy) Wszyscy ruszają a potem stoją w kolejce, bowiem droga jest kilkakrotnie blokowana przez pojazdy jadące z drugiej strony. Poruszamy się wolno, a kurz wzbijany przez TIR-y wdziera się do środka samochodu. Dosłownie nie ma czym oddychać.?


Po przejechaniu Ayni wspinamy się na drugą przełęcz (Ayni 3378m). Tu krajobraz zmienia się zupełnie, góry są coraz niższe, porośnięte małymi drzewkami, zupełny brak stad kóz i baranów. Nie ma też właściwie żadnych wiosek. O 18. przyjeżdżamy do Istaravshan (ponoć najstarsze miasto Tadżykistanu) i decyduję się tu zostać od razu, nie ma sensu abym potem wracała te 100 km z Khojand.?


Kierowca podwozi mnie do hotelu Istaravshan (ul: Lenina 80). Jest on bardzo tani, ale warunki skandaliczne. Wszystko się rozlatuje, jest brudne a co najgorsze to brak wody. Ponoć wieczorem będzie. A tak cieszyłam się, że po 29h spędzonych w aucie wejdę pod prysznic. Hotel ten był kiedyś super przybytkiem a teraz to zupełna ruina. Ponoć ktoś go kupił, lecz nie ma forsy na remont. Mimo tego czasami zatrzymują się tu turyści. Jest jeszcze drugi hotel, koło bazaru, lecz warunki tam są jeszcze gorsze. Nocleg tu kosztuje 10 albo 20TJS, choć wcale nie widziałam różnicy w pokojach. Pokoje od strony ulicy maja widok na byłą twierdze Mug Teppe (zburzył ja Aleksander Wielki), a właściwie na bramę, którą obudowano w 2002r, kiedy odbywało się 2500. przejeżdżamy przez Varzob, małą miejscowosc niedalego Dushanbe gdzie prezydent ma swoją daczę lecie powstania miasta.?

No cóż, z nadzieją, że woda będzie wieczorem, jadę marszrutka (0.35TJS) na bazar. Niestety już jest zamknięty, ale w pobliżu można zjeść dobry szaszłyk lub kebab (1TJS). Piwo też jest tu tańsze: kufel tylko 1TJS. A ludzie - bardzo serdeczni i nawet od razu ktoś mnie zaprasza do domu na nocleg. Jednak wolę hotel, zwłaszcza że na parterze jest internet (1h=1TJS) a ja musze niezwłocznie skorzystać z kawiarenki internetowej.

Dzisiejszy dzień zaczynam od zwiedzania bazaru. Jest to jeden z najlepszych jakie widziałam w życiu. Ogromny, podzielony na odpowiednie sektory. Ludzi zatrzęsienie i towarów też (dużo, jak wszędzie z Chin). Akurat jest sezon na arbuzy, melony i różne rodzaje winogron. Są też i świeże figi, 2TJS za 1kg. A pomidory: o rożnych kształtach i odcieniach czerwieni. Udaje mi się też trafić na część, gdzie znajdują się orzechy, pistacje, migdały, rodzynki itd. Wszystkiego jest bardzo duży wybór. Nieczęsto trafiają tu turyści, toteż zainteresowanie moją osobą jest bardzo duże, ciągle ktoś mnie zatrzymuje, pyta skąd i prosi o zdjęcie, nie wspomnę już o zaproszeniach na herbatę.

Na bazarze jest sporo herbaciarni i restauracji. Jednak wszędzie dominuje mięso: szaszłyki, kebaby i zupa na mięsie i z mięsem (szorbo). Można też wymienić dolary: kurs jest trochę niższy niż w Duszanbe, za 1$ płacą 3.44TJS.?


Potem zwiedzam błękitny meczet - Kok Gumbaz z XVIw, medresy i mauzolea. Miasto porównywane jest nawet z Bucharą, choć jest dużo mniejsze (50 000 mieszkańców). Kiedy kręcę się po starej części miasta, towarzyszą mi nieustannie dzieciaki. Domagają się zdjęć i chcą ze mną chodzić. Aby im sprawić przyjemność, pstrykam ile wlezie. Niestety nie mówią one po rosyjsku, natomiast z dorosłymi można bez problemów porozumieć się w tym języku. Bardzo podoba mi się atmosfera takich miejsc, bez turystów, gdzie na prawdę można zobaczy prawdziwy folklor.?

Jutro rano udam się dalej na północ do Khojand. Jest to tylko 100km stąd, a możliwości przejazdu jest wiele. Można jechać taksówką z bazaru (10TJS) lub autobusem. Te ostanie odjeżdżają z dworca autobusowego położonego na północy miasta i są o połowę tańsze.