W miastach (Irkuck, Ułan Ude) zakup żywności nie stanowi problemu. W sklepach znajdziemy prawie wszystko, co potrzebne w turystyce, także importowane produkty zachodnie. Suszone owoce np. morele (ros. kuraga) są znacznie tańsze niż w Polsce (niektóre partie wymagają opłukania przed jedzeniem). W mieście warto kupić mleko w proszku, o które trudniej na prowincji. Sklepy w wioskach są gorzej zaopatrzone, ale zwykle można tu dostać kaszę, makaron, smaczne zupy w proszku i zupki chińskie oraz tuszonkę (konserwę mięsną). Warto zaznaczyć, że popularna w całym Przybajkalu tuszonka z fabryki w Ułan Ude jest bardzo smaczna. Zawiera całe kawałki wołowego mięsa w sosie, doskonałe do ciepłych potraw. Smaczne są także konserwy rybne, głównie szprotki z krajów nadbałtyckich. Przywożenie konserw z Polski nie jest konieczne.

Od miejscowych można kupić ziemniaki, ryby, chleb domowego wypieku, mleko i ser. W większych wioskach oraz przy drogach, spotkamy stołowe, czyli tanie bary (w zależności od przewagi serwowanych potraw noszą czasem nazwy: pielmiennaja, blinnaja, lub poznaja). W takich miejscach wegeterianie najczęściej nie mają czego szukać.

Menu na całym obszarze Przybajkala jest raczej podobne i mało różnorodne: pielmieni, bliny, pozy, barszcz lub kapuśniak (ros. szczi). Osobny temat to ryby. Duży ich wybór znajdziemy na rynkach miejskich lub nad brzegami Bajkału. Najważniejszą, poławianą na skalę przemysłowa rybą Bajkału jest omul bajkalski. Rosjanie podają go w najprzeróżniejszych postaciach. Warto nauczyć się sprawnie przyrządzać złowione przez siebie ryby. Oto kilka propozycji:

• ryba w soku własnym (!) - najlepszy sposób przyrządzania ryby, bardzo szybki i prosty. Ryby nie czyścimy z łusek i wnętrzności, nie obcinamy głowy. Nacieramy solą i starannie zawijamy w liść łopianu lub papier toaletowy. Kładziemy na gorących węglach, przykrywając drobnymi patyczkami, które powinny szybko zająć się i po chwili przygasnąć. Ryba nie może być w ogniu dłużej niż 5 minut. Ostrożnie wyjmujemy z ognia i kładziemy na płaskim kamieniu. Następnie zdejmujemy skórę z jednego boku i zjadamy górny płat mięsa, następnie wyciągamy kręgosłup, który oddzieli się od dolnego płatu mięsa wraz z wszystkim ościami i wnętrznościami.
   
• ucha - tradycyjna syberyjska zupa z głów i ogonów rybich. Po ugotowaniu odcedzamy je, uzyskując klarowny bulion. Dobrym dodatkiem jest ryż. Poza mięsem ryby do zjedzenia nadają się smażona ikra, wstęgi tłuszczu, wątroba, opłukany żołądek (najlepiej po podsmażeniu).

Jeśli nie ograniczamy się wyłącznie do mięsa rybiego, ale chcielibyśmy też zasmakować dziczyzny, należy pamiętać, aby bezwzględnie unikać próbowania nie badanego mięsa niedźwiedzia! Niedzwiedzie, a także dziki i inne zwierzęta wszystkożerne mogą przenosić nicienie, włośnie kręte - pasożyty powodujące chorobę zwaną włośnicą. Larwy włośni otoczone są ochronnymi torebkami i nie giną podczas gotowania mięsa. Choroba u człowieka ma ciężki przebieg, a 30 % przypadków kończy się śmiercią.

W tajdze skazani jesteśmy na niesione w plecakach zapasy. Warto urozmaicić jadłospis darami lasu. Pamiętajmy o zabraniu cukru, bo ryż czy też makaron z jagodami będzie wartościową odmianą monotonnej diety. Sezon jagód rozpoczyna się pod koniec lipca i trwa cały sierpień. W tym czasie w tajdze dojrzewają też maliny oraz czarne i czerwone porzeczki. Grzyby można zbierać aż do września. Są to głównie prawdziwki, koźlarze, kurki, maślaki, rydze i mochowiki (kapelusz pokryty brunatno-płowym lub bordowym "zamszem", od spodu żółty). W tajdze na polanach rośnie dziki szczypior, czosnek (ros. czeremsza) oraz rabarbar, z którego łatwo przyrządzić smaczne konfitury.

Latasz samolotami? Chcesz dowiedzieć się ile godzin spędziłeś łącznie w powietrzu? Jaki pokonałeś dystans i ile razy okrążyłeś równik? Do jakich krajów latałeś i jakimi samolotami...? Zobacz nową funkcjonalność transAzja.pl: Mapa Podróży
Narzędzie pozwala na zapisanie w jednym miejscu zrealizowanych podróży lotniczych, naniesienie ich tras na mapie oraz budowanie statystyk. Wypróbuj już teraz!