Zarówno filozofię życia, jak i sztukę mongolską charakteryzuje poczucie piękna i zmysł estetyczny. Piękno, według Mongołów, bierze się z otaczającej ich przyrody oraz moralności i etyki. Na przykład w sztukach malarskich piękno prezentowane jest za pomocą harmonii czystych kolorów i bogatej ornamentyki. Ważnym atrybutem sztuki jest jedność elementów statycznych i dynamicznych, równowaga form, a także głęboka symbolika różnych przedstawianych elementów. Organizacyjnym pryncypium sztuki mongolskiej jest kanon. Na długo przed twórczością Picassa anonimowy mongolski autor w buddyjskiej sutrze zatytułowanej Na temat zalet i wad człowieka rozpatrywał ciało człowieka jako jedną spójną całość składającą się z proporcjonalnych części. Sutra mówi też o ośmiu kryteriach perfekcyjności ciała i moralności, którymi są: brak zazdrości, lojalność, powściągliwość w mowie, prawdomówność, życzliwość, wrażliwość i płodność. Takie też postrzeganie stało się kanonem mongolskiej sztuki. Przede wszystkim przedstawiaPoczucie pięknanie bóstw było podporządkowane jasno sformułowanym zasadom sztuki buddyjskiej. W przedstawianiu bogów niezbędne było wyłuszczenie 32 głównych zalet i 80 drugorzędnych cech. Wszystkie proporcje centralnej figury były określone przez 9 poziomych, 12 pionowych i 7 skośnych linii. Te linie i pryncypia harmonizacji postaci nie były znane sztuce europejskiej. Istotą mongolskiej estetyki jest też połączenie kanonu i dowolności wyrazu artystycznego. Surowe kryteria religijne przedstawiania piękna nie przeszkodziły wielkim artystom mongolskim w oddawaniu żywotności i ekspresji w swoich przedstawieniach charakteru ludzi.

Latasz samolotami? Chcesz dowiedzieć się ile godzin spędziłeś łącznie w powietrzu? Jaki pokonałeś dystans i ile razy okrążyłeś równik? Do jakich krajów latałeś i jakimi samolotami...? Zobacz nową funkcjonalność transAzja.pl: Mapa Podróży
Narzędzie pozwala na zapisanie w jednym miejscu zrealizowanych podróży lotniczych, naniesienie ich tras na mapie oraz budowanie statystyk. Wypróbuj już teraz!