Literaturę i folklor Mongołów reprezentują opowiadania epickie, ballady, mity, legendy, wiersze, bajki, anegdoty, przysłowia i pieśni. Najstarszym zabytkiem piśmiennictwa jest kamienna inskrypcja z 1225 r. zwana Kamieniem Czyngis-chana, znaleziona w południowej Syberii, upamiętniająca wyczyn łuczniczy bratanka Czyngis-chana. Jedynym oryginalnym rodzajem dzieł literackich są kroniki historyczne. Jedną z nich, będącą największym dziełem piśmiennictwa narodu stepowego, jest Tajna historia Mongołów, poetyckie dzieło anonimowego autora z 1240 r., oparte o historię życia Czyngis-chana oraz jego następcy Ugedeja w kontekście wydarzeń historycznych oraz tradycji i zwyczajów mongolskich koczowników. Wiek XVII zaowocował licznymi kronikami historycznymi, z których nieliczne zachowały się w odpisach rekopiśmiennych, np. Szira tugudżi (Żółta opowieść), Altan tobczi (Złota kronika), Erdenijn tobczi (Drogocenna kronika). Inne dzieła literatury związane są z lamaizmem i tradycjami wzorów wschodnich i przywędrowały do Mongolii z Tybetu. Są nimi znane eposy bohaterskie z początku XVIII w.: Geseriada, epos opowiadający o życiu boskiego władcy Gesera, który zstąpił na ziemię, aby wytępić dziesięć korzeni zła w dziesięciu stronach świata, oraz Dżangariada sławiący bohaterskie czyny Dżangara, chana Bumby, krainy wiecznej młodości, szczęścia i dostatku.

Latasz samolotami? Chcesz dowiedzieć się ile godzin spędziłeś łącznie w powietrzu? Jaki pokonałeś dystans i ile razy okrążyłeś równik? Do jakich krajów latałeś i jakimi samolotami...? Zobacz nową funkcjonalność transAzja.pl: Mapa Podróży
Narzędzie pozwala na zapisanie w jednym miejscu zrealizowanych podróży lotniczych, naniesienie ich tras na mapie oraz budowanie statystyk. Wypróbuj już teraz!