Oprócz przynależności etnicznej także język jest jednym z wyróżników plemion zamieszkałych w Mongolii. Przykładem są choćby Kazachowie czy Urianchajcy (Sojoci) należący do turańskiej grupy językowej. Warto przy tym wyjaśnić, że określenie "türk", stosowane wobec całej tureckiej grupy językowej, a zachowane jako nazwa etniczna jedynie u Turków "właściwych", pochodzi od nazwy jednego ze starych ludów środkowoazjatyckich. Nazwa ta zrobiła podobną karierę jak nazwa plemienia Mongołów.

W czasach imperium funkcjonowało obok siebie kilka języków, przy czym w dzielnicy Ugedeja dominował mongolski, w Złotej Ordzie i dzielnicy Czagataja przeważał język turecki, w Iranie (państwo ilchanów) funkcjonował perski, a w Chinach - chiński. Perski był ponadto językiem międzynarodowym, który ułatwiał porozumiewanie się w różnych częściach imperium i poza nim. Po persku napisany był np. list Wielkiego Chana Kubiłaja do papieża przywieziony przez Plano Carpiniego, a wzywający papieża i wszystkich możnych Europy do uznania zwierzchnictwa chana (i osobistego stawienia się w tym celu w Karakorum).

Językiem oficjalnym dzisiejszej Mongolii jest język mongolski. Należy on do ałtajskiej rodziny języków. Dzieli się na dwie osobne grupy: język zachodniomongolski (ojracki) i język wschodniomongolski, do którego należy język chałcha-mongolski, buriacki i większość dialektów z terenów Mongolii Wewnętrznej.
 

Fragment podręcznika do nauki języka staromongolskiego

Obowiązujące dziś w Mongolii pismo pojawiło się tu dopiero po nastaniu władzy komunistycznej, wcześniej istniało pismo określane obecnie jako staromongolskie. Powstało ono w XIII w., a wzorowane było na piśmie ujgurskim, które z kolei było przekształconą wersją jednego z typów pisma semickiego (pismo aramejskie, a ściślej sogdyjskie) pochodzącego z Bliskiego Wschodu. Pismo staromongolskie posiada pionowy układ wierszy biegnących od lewej do prawej. Od 1924 r. obowiązuje w Mongolii pismo grażdańskie (rosyjskie). Pod koniec lat 80. zrezygnowano z pisowni zgodnej z wymową rosyjską, zastępując ją taką, która lepiej oddawała wymowę mongolską. Dokonano też szeregu zmian w nazwach geograficznych przywracając im dawne brzmienie. Obecnie wraca się także coraz częściej do pisma staromongolskiego. Zaczyna się go już nauczać w szkołach, a napisy charakterystycznymi "wężykami" pojawiają się coraz częściej na szyldach ulicznych. Pismo to zaczęto uważać za symbol mongolskiej tożsamości narodowej.

Latasz samolotami? Chcesz dowiedzieć się ile godzin spędziłeś łącznie w powietrzu? Jaki pokonałeś dystans i ile razy okrążyłeś równik? Do jakich krajów latałeś i jakimi samolotami...? Zobacz nową funkcjonalność transAzja.pl: Mapa Podróży
Narzędzie pozwala na zapisanie w jednym miejscu zrealizowanych podróży lotniczych, naniesienie ich tras na mapie oraz budowanie statystyk. Wypróbuj już teraz!