Nepal charakteryzuje się gęstą siecią rzeczną. Wszystkie rzeki na terenie kraju można pogrupować w cztery potężne systemy. Licząc od wschodu są to: System Rzeki Mahakali (inaczej Kali), System Rzeki Karnali, System Rzeki Gandaki oraz największy - System Rzeki Koshi. Łańcuch Himalajów nie jest jednocześnie działem wód, toteż duża liczba rzek ma swoje źródła na terenie Tybetu. Wszystkie jednak wpływają do Indii i są dopływami Gangesu.

Rzeki na terenie Solu Khumbu należą do Sytemu Rzeki Koshi. System ten (często nazywany również Kosi) jest największym obszarowo system rzecznym. Powierzchnia całej zlewni wynosi 54 100 km2. Tworzą go trzy główne rzeki: (od zachodu:) Sun Koshi, Arun oraz Tamur. Wszystkie łączą się w jedną rzekę Sapta Koshi, która opuszcza terytorium Nepalu.

Rzeki na opisywanym obszarze są rzekami o typowo górskim reżimie. Wszystkie mają swoje źródła na terenie Nepalu. Ich ustrój ma charakter złożony, śnieżno-lodowcowy w górskich odcinkach, natomiast w środkowym i dolnym biegu - monsunowy. Charakteryzują się bardzo dużą siłą i znacznymi różnicami stanu wód (ich maksimum przypada na okres letni). W okresie monsunu niosą bardzo duże ilości materiału skalnego deponowanego następnie na brzegach i w korycie. W okresie zimowym stają się mniejsze a nawet niewielkie i często jedynie wielkość koryta i pozostawione w nim głazy przypominają o ich sile. O dużej różnicy stanu wód świadczy również sposób budowy mostów. Są to najczęściej wytrzymałe, żelazne konstrukcje wiszące, zawieszone kilkanaście metrów powyżej zimowego poziomu wody. Doliny rzeczne są V-kształtne. Doliny mniejszych potoków pochylone są pod dużym kątem, natomiast większych rzek są rozleglejsze, często bardzo głębokie i przełomowe. Rzeki i potoki są jednym z głównych czynników kształtujących rzeźbę tego terenu.

W Nepalu na uwagę zasługuje fakt nazewnictwa rzek wskazujący równocześnie na wielkość i znaczenie cieku oraz jego lokalizację. Większe i duże rzeki mają swoje nazwy własne, często połączone z nazwą najważniejszej rzeki w systemie. Na przykład Dudh Koshi, Bhote Koshi są rzekami należącymi do systemu rzecznego Koshi. Ich nazwa wskazuje na znaczną wielkość i znaczenie. Nazwy mniejszych cieków i potoków składają się najczęściej z nazwy własnej (często nazwy największego osiedla przez które przepływają lub nazwy lodowca z którego biorą początek) oraz wyrazu "Khola" który oznacza „potok” co równocześnie informuje o mniejszej wielkości i znaczeniu cieku w ogólnym systemie rzecznym.

Największą rzeką na badanym obszarze jest Dudh Koshi („Mleczna Rzeka”). Wypływa z Lodowca Ngozumpa. W okolicach Namche Bazar łączy się z dwiema kolejnymi dużymi, lodowcowymi rzekami Imja Khola i Bhote Koshi, a następnie płynie na południe. Od swych źródeł rzeka przez cały rok niesie duże ilości wody. Odwania cały obszar lodowców położonych na południe od głównej grani szczytów rejonu Everestu. Nazwanie jej "Mleczną Rzeką" jest wyjątkowo adekwatne do jej wyglądu. Rzeka ma intensywny, turkusowy kolor wody, bardzo różniący ją od innych w tym regionie. Ponadto niesie znaczne ilości materiału skalnego, pochodzącego w dużej mierze z działalności lodowców. W miarę zmniejszania się szybkości nurtu cięższy materiał jest osadzany tworząc liczne katarakty. Kolor bieli kojarzy się z mlekiem i stąd nazwa rzeki. Ponadto na obszarze Solu Khumbu istnieją jeszcze dwie większe rzeki odwadniające kolejne, położone bardziej na zachód tereny. Są to Likhu Khola oraz Khimti Khola. Te trzy rzeki (już poza dystryktem Solu Khumbu) stanowią dopływy głównej rzeki – Sun Koshi.

Latasz samolotami? Chcesz dowiedzieć się ile godzin spędziłeś łącznie w powietrzu? Jaki pokonałeś dystans i ile razy okrążyłeś równik? Do jakich krajów latałeś i jakimi samolotami...? Zobacz nową funkcjonalność transAzja.pl: Mapa Podróży
Narzędzie pozwala na zapisanie w jednym miejscu zrealizowanych podróży lotniczych, naniesienie ich tras na mapie oraz budowanie statystyk. Wypróbuj już teraz!